ANKARA'DAKİ SAĞLIK BAKANLIĞI HASTANELERİ YÖNETİCİLERİNİN YILDIRMAYA MARUZ KALMALARIYLA TÜKENMİŞLİK DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ / The relationship between level of burnout and being exposed to mobbing of the managers at the Ministry of Health hospitals in Ankara
Yazar: SEDA KARSAVURANDanışman: PROF. DR. SIDIKA KAYA
Hacettepe Üniversitesi / Sağlık Bilimleri Enstitüsü / Sağlık Kurumları Yönetimi Anabilim Dalı
Onaylandı
Yüksek Lisans
Türkçe
2011
281 s.
Yıldırma ve tükenmişliğin; ciddi sonuçlara neden olabilmesi konuyla ilgili çalışmalar yapılmasını gerektirmektedir. Bu araştırmayla, Sağlık Bakanlığı hastaneleri yöneticilerinin (başhekim, başhekim yardımcısı, hastane müdürü, hastane müdür yardımcısı, başhemşire, başhemşire yardımcısı) yıldırmaya maruz kalma düzeyleriyle tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amaçlanmaktadır. Araştırmanın evrenini Ankara il merkezindeki tüm Sağlık Bakanlığı hastaneleri yöneticileri oluşturmaktadır (454 kişi). Araştırmada örneklem çekilmemiş ve yöneticilerin % 54'ü ankete cevap vermiştir (244 kişi). Hastane yöneticilerinin yıldırmaya maruz kalma düzeyini ölçmek için "LIPT (Leymann Inventory of Psychological Terrorization) Ölçeği" tükenmişlik düzeyini ölçmek için ise "Maslach Tükenmişlik Ölçeği" kullanılmıştır. Verilerin analizinde; yıldırma ve tükenmişlik düzeyinin iki bağımsız ortalamaya sahip değişkenlere göre fark gösterip göstermediğinin incelenmesinde iki örnek için t testi, ikiden fazla ortalamaya sahip değişkenler için Tek Yönlü Varyans Analizi (One Way ANOVA), yıldırma ile tükenmişlik arasında ilişkiyi belirlemek için ise Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Hastane yöneticilerinin yıldırmaya maruz kalma düzeyi oldukça düşük (4,9±0,2), duygusal tükenmişlik düzeyleri düşük (2,1±0,6), duyarsızlaşma düzeyleri oldukça düşük (1,2±0,4), kişisel başarı düzeyleri ise yüksek çıkmıştır (4,4±0,5). Başhemşire ve yardımcıları en fazla yıldırma davranışlarına maruz kalan ve tükenmiş olan grupken, 29-39 yaş grubundaki, bayan, sağlık meslek lisesi ve önlisans mezunu ve evli olmayan hastane yöneticilerinin yıldırma davranışlarına daha fazla maruz kaldıkları ve tükenmişlik düzeylerinin daha yüksek olduğu görülmektedir. Yıldırmanın tüm boyutlarıyla duygusal tükenmişlik ve duyarsızlaşma arasında pozitif ilişki, kişisel başarı ile arasında ise negatif bir ilişki bulunmuştur. Hastanelerde yıldırma eylemlerinin fark edilerek bu eylemlere göz yumulmaması tükenmişliği önleyici bir etki yaratabilir.
