İŞ YERİ ZORBALIĞI VE ÖRGÜTTEN AYRILMA İSTEĞİNE ETKİLERİ / İş yeri zorbalığı ve örgütten ayrılma isteğine etkileri
Yazar: AYŞE DİKMEN
Danışman: PROF.DR. HANDAN KEPİR SİNANGİL
Marmara Üniversitesi / Sosyal Bilimler Enstitüsü / İşletme Anabilim Dalı
Yüksek Lisans
İngilizce
2005
82 s.
İşyeri zorbağı, etik olarak kabul edilemeyecek olan iletişim ve davranış tarzlarım içeren bir psikolojik terör yöntemi olarak tanımlanmaktadır (Leymann, 1996). Yapılan araştırmalar, iş yeri zorbalığının üretkenlik ve verimliliğin azalması, iş kazaları, örgüte karışı duyulan bağlılık ve güvenin zarar görmesi, işe devamsızlık ve işten ayrılma gibi örgütsel düzeydeki sorunlara neden olduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışma ile işyeri zorbalığının detaylı olarak araştırılması hedeflenmiştir. Bu amaçla, iş yeri zorbalığının görülme sıklığı ve kaynağı, demografik değişkenlerin zorbalığın alt boyuttan ile ilişkisi araştırılmıştır. Ayrıca, demografik değişkenler ile işyeri zorbalığının alt boyutlarının işten ayrılmaya ve kendi işi yapmaya olan eğilimi tahmin edebilirliği araştırılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, işyeri zorbalığının Türkiye'de görülme sıklığı %48'dir, Kişinin mesleki becerilerinin küçük görülmesi, iş fazlalığı ve kişisel özelliklere yönelik saldırıların genel olarak kullanılan zorbalık yöntemleridir. İşyeri zorbalığının alt boyutlarının işten ayrılma ve kendi işini yapma isteği arasındaki ilişki incelendiğinde, kişinin mesleki becerilerinin küçük görülmesinin hem işten ayrılma hem de kendi işini yapma isteğim anlamlı düzeyde tahmin ettiği ortaya çıkmıştır. Ayrıca, cinsiyet ve çalışılan sektör türünün de bu ilişkileri etkileyebileceği bulunmuştur. İşyeri zorbalığını önlemek için örgütlerce alınabilecek önlemler ile demografik değişkenler dışında kalan örgüt kültürü ve iklimi gibi işten ayrılmaya etki edebilecek faktörlerin araştırılmasının anlamlı olacağı düşünülmektedir.
